سیری در دنیای مجازی منطقه

در بلاگ گروگ تحریر لینک وبلاگی به اسم سرارو و کلیسان را دیدم و سرکی در ان کشیدم ، این بلاگ که عملآ کار فتوبلاگ را انجام میده در پستی به معرفی سرارو پرداخته و بعد هم با عکسهائی از سد سرارو و کوه تغیرو و نخلستانهای انجا به معرفی افراد دلاور و نامدار انجا پرداخته و با تحریف تاریخ، واقعه جنگ طاهر محمد با چپاولگران رودبار زمین  را به سردار حسن علی کرمشاه دیگر برزگمردی از طائفه طاهرزئی دانسته ، و نوع داستان پردازی ایشان نیز عجیب است ، که مثلآ : حسن علی به دو بردار که اسم شان نمی دانم !! برخورد کرده ! و ......... دوستان عزیز تحریف تاریخ و نوشتن وقایع من در اوردی به نام وقایع تاریخی  عملی غیر فرهنگی است . دوست عزیز نویسنده وبلاگ سرارو : ان دو برادر که شما اسم شان را نمی دانید مراد سلیمان و لطفی سلیمان بودند که جهت خرید بعضی مایحتاج مراسم عروسی لطفی برادر کوچک تر مراد عازم گروگ بودند و در راه با طاهر  محمد برخورد می کنند و طاهر از انها می خواهد زنها و بچه را به جای امن ببرند تا انها به نبرد با غارتگران بپردازند که سلیمان مراد شخص سومی را که همراهشان بوده را همراه زنها و کودکان به سرارو یا همزنگ می فرسته و در رکاب طاهر محمد به جنگ با راهزنها می پردازه و در ان جنگ لطفی برادر سلیمان کشته می شه ، اما دوست عزیز حسن علی کرمشاه همیشه بین سی تا چهل نفر مسلح همراهش بوده و عجیبه که شما نوشته اید تنها بوده !و ایشان هیچ وقت با سلطان بهادر مشکلی نداشته ، به طور مثال در جنگ چه بغان که بین دو قوم  میر و طاهرزئی رخ داد سردار حسن علی کرمشاه با چهل نفر از تفنگچیان خود در نخلستان کلبه دین میهمان ملاحسن بوده و اصلآ در ان جنگ دخالت نکرده و علت این امر نیزبخاطر صمیمت ایشان و سلطان  بهادر بوده

در ادامه مطلب می پردازیم به اقای ابراهیمی نویسنده کتاب سیریک

                

تصویر سلطان بهادر برکت عبداانبی انوشیروانی ، با تشکر از اقای قتالی از جاسک بخاطر فرستادن این تصویر و همفکری با بنده برای نوشتن این پست

بازگشت

بازآمدم چون عید نو تا قفل زندان بشکنم      
وین چرخ مردم خوار را چنگال و دندان بشکنم
هفت اختر بی‌آب را کاین خاکیان را می خورند      
هم آب بر آتش زنم هم باده‌هاشان بشکنم
از شاه بی‌آغاز من پران شدم چون باز من      
تا جغد طوطی خوار را در دیر ویران بشکنم

با سلام خدمت همشهریان و دوستان گرامی ، فعل انفعلات چند روز گذشته دنیای مجاز شهرستان سیریک و هجمات ناعادلانه به چهره های فرهنگی منطقه باعث شد چند پستی را در اینجا بنویسم ، اول می خواستم مطالب خویس را به بلاگ گروگ تحریر بفرستم ولی قلم ما از کسی تعریف نمی کند

دنیای مجازی بیابان در نیمه های بهار

 وبلاگ گروهی گیاوان زمین با هدفی فرهنگی و ایجاد ثبات و ارامش در روند بلاگهای منطقه ایجاد شد و بنده نیز بعنوان نویسنده در انجا پذیرفته شدم . امشب اولین مطلبم را در انجا اختصاص میدم به پستی که در تومن زره نوشتم و انها بعد از چند ساعت انرا حذف کردند . این هم لینک وبلاگ گروهی گیاوان [لینک]

امدن تومون زره درجلگه وبلاگهای بیابان؛ همه خبرهای مجازی را تحت شعاع  قرارداده و اینروزها در محافل مجازی بیشتر از تومن زره حرف می زنند. علمکرد این وبلاگ در مرحله اول کاملآ غیر فرهنگی بود و نویسنده بنوعی تسویه حساب فرهنگی را انجام می داد . ولی با اعلام واگذاری وبلاگ و امدن تیم جدید در مدیریت انجا روشی متعادل را در پیش گرفته اند که بنوعی رضایت بخش است و ضعف انها در تائید کامنتهای بی ربط است .که بایستی دقت بیشتری درتائید کامنتها داشته باشند 

 مدیران تومن زره باید متوجه حساسیت های ویژه منطقه باشند و کامنتهائی راکه تنش زا هستند نباید تائید کنند .و با احترام به اقوام و اشخاص حقیقی ؛ بیشتر به معضلات و مشکلات بیابان و سیریک بپردازند. گردهم اوردن چندین نویسنده بسیار پسندیده و ثمربخش است که اگر این گروه تداوم داشته باشد می توان گفت اولین وبلاگ گروهی است که در بیابان اغاز بکار کرده